ගොවි පුතුන්....


පොත් මල්ල වෙනුවට උරට උදැලු අවිය
පොතපත වෙනුවට ගොයම් පත
පන්හිඳ වෙනුවට අතට කෙවිට
ගෙනැ
ගුරුගෙදරින් නොව ගොවි බිමින්
ජීවිතයේ පරතෙර දකින්නට
සුන්දර ගොවිකම ‍තෝරා ගත්
රජරට ගොවි පුතුනේ...
සීත කාමර තුල,සෝබන නගර වල
සරුව-පිත්තල යුගයේ....බඩ කට පිරෙන්නේ
නුඹේ දාඩිය මුතු කැට වලින් සාර වන
පොලොවේ ඉපදෙන...
වී මුතු ඇට වලිනි...
එහෙයින්...
ජාතියේ ආඩම්බරකාර පුතුන් නුඹයි...
මහ පොලොවේ උරුමය නුඹටයි......

Comments

  1. සංකල්පOctober 20, 2011 at 12:55 AM

    රටකට කන්න දෙනවා කියන්නේ කොයිතරම් නම් පිනක්ද. ඒ අතින් ගොවින් කරන්නේ ලොකු පිනක් !!!

    ReplyDelete
  2. ගලයාOctober 20, 2011 at 1:07 AM

    මම ඒ සත් ක්‍රියාවට ගොවි පුත්තු විඳින දුක විඳිනවා මොකද මමත් රජරට නිසා...

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

ඒන්ජල්......

Image
එය සුන්දර සිංහරාජයයි! ජීවිතය අරමුණකින් තොරව ගලා ගිය කාල සීමාවක සිංහරාජයේ සුන්දරත්වය විඳිනු වස් ගියෙමි.අනුරාධපුරයේ සිට කලවාන හරහා සිංහරාජයට වූ වෙහෙසකර ගමන නිසාවෙන් ගත මහත් විඩාවකට පත්ව තිබූ නමුදු සිත නම් පෙරටත් වඩා පිබිදුණු සෙයක් හැඟුණි.ඒ මනස්කාන්ත සිංහරාජයට සිත වශී වී තිබූ නිසාවෙනි.දින දෙකක චාරිකාවක් වූ හෙයින් අප සිංහරාජ සොඳුරු නවාතැනෙහි ලැගුම් ගන්නට ඒ වන විටත් තීරණය කොට තිබුණි.තරමක් ඉහල භූමියක පිහිටා තිබූ එම නවාතැනෙහි සිට පහල බැලූ විට මන්ස්කාන්ත දිය කොමළියකි. "යමුද මචං නා ගන්නවත්...?" මහත් විඩාවට පත්ව තිබූ ගත ඒ වන විට සිහිල් දිය බිඳක පහස අයදිමින් තිබූ නිසාවෙන් අප නඩයේ තරුණයින් පිරිස දියට බසින්නට විය. විශ්මයකි!          "තාරුණ්‍ය විසින් වෙලා ගත්     දඩබ්බර කොලු හිතක්     තනිකම අරක් ගෙන        නිරුදක කතරක් වූ කල     ආදරය නම් සීත පවනැල්ල මුසු වූ     සුන්දර මල් සුවඳ එබිකම් කරන කල     දැනෙන සුවය කෙතරම් මිහිරිද...." සීත දිය මැද පිපි සුන්දර පියුමක් වන් ආගන්තුක සොඳුරු රුවක් මාගේ නෙතු පැහැර ගෙන තිබුණි.. සීතල දිය විසින් ඇඟට ඇලවූ දිය රෙද්දත්,ඉන දක්වා කඩා
Read more

මුවැත්තියකගේ උණුසුම...

Image
හෝව්.!හෝව්.! හෝව්.! යැයි කෙතරම් මා කෑ ගැසුවද මාගේ ශබ්දය පරදා කබල් රතු පැහැබස් රථය කලු දුම් වලාවක නොපෙනී ගියේය. "අපරාදේ මහත්තයා තව විනාඩි පහක් ඉස්සර වුණානම් ඒකේ යන්න තිබුණා.ඔය කැබිතිගොල්ලෑවට යන අන්තිම බස් එක.." බස් රථයෙන් බැස ගත් තලත්තෑනි අයෙකු පැවසූයේ කෝපය වෙලාගත් ම'සිත ට යම් කලකිරීමක් ද ඇති කරමිනි.වේලාව රාත්‍රී දොළහට ආසන්න ව තිබූ නිසාත් අනුරාධ නුවරට මා අමුත්තෙකු වූ නිසාත් එදා ‍රැය බස් නැවතුමෙහි ගෙවනවා හැරෙන්නට මට වෙන විකල්පයක් නොතිබුනි.මා අත වූ බ‍රැති ගමන් මල්ල පසෙකින් තැබූ මා බස් නැවතුමෙහි වූ කබල් ලී බංකුවකට බර වූයේ මිරිස්සේ සිට පැය ගනනාවක් බස් වල පැමිණ ඇතිව තිබූ තෙහෙට්‍ටුව මදකටහෝ නිවා ගන්නා අටියෙනි.තෙහෙට්‍ටුව හා නිදිබර බව රජ යමින් තිබූ අඩවන් දෑස් පියන් පත් වැසෙන්නට ඔන්න මෙන්න තිබියදී මා හට රාත්‍රී දොළහ කණිසම වදිනු ඇසිණි.එකෙණිහිම මා නෙත ගැ‍ටුනේ වචනයේ පරිසමාප්තියෙන්ම සුන්දර කාන්තා රුවකි. "අයියා කොහාටද යන්නේ...?" රූපයටම සරි කටහඬකින් ඇසූවද, "කැබිතිගොල්ලෑවට" යි කෙටි පිලිතුරකින් මා නිහඬ වූයේ ගමන් මහන්සිය නිසාවෙන්මය. ''අයියලාගේ ගෙවල් එහෙද?&quo
Read more

ජීවත් වෙන්න තිබුණානම් තවත් එක දවසක්..........

Image
 ලස්සන කලු පාට සුන්දර ඒ වත                            කමල දිලිසෙන සුදු පාට බිම ගෑවෙන දල                      දෙපල වයිරම් වැ‍ටුණු කොම්බුව හැඩ දල                       දෙපල සිතෙහී ‍රැඳුනු ආඩම්බර ඇත්                             කෙල්ල වනයේ සිසාරා පල වැල ‍රැගෙන                        එමී මනරම් සිහිල් දිය වැල් වෙත ‍රැගෙන                 යමී ලස්සන කැලෑ මල් කඩලා ගෙනත්                    දෙමී සුන්දර අහිංසක මගෙ ආදරෙ ඔබට                   දෙමී කිචි බිචි ගාන සියොතුන් ගී නද                       බැද්දේ ගුමු ගුමු ගාන බඹරුන් ගී නද                           බැද්දේ සිලි සිලි ගාන ගස් වැල් ගී හඬ                        බැද්දේ පරයන සෙයින් ආදරයේ හඬ ‍                        රැව්දේ හමු වූ දා සිටන් මා සිත ඔබට                            බැඳී පෑ පෙම් ‍රැඟුම් තවමත් මතකෙ                         ඇතී දෙදෙනෙකු විලස වැඩ කටයුතු ඕනේ               නැතී තුන්පත් රෑන වන සලකුනු පෙනෙනු                  ඇතී සඳ දෙවි කුමරි සඳ දියරෙන්                           නාවා හිරු දෙවි කුමරු හිරු කිරණෙන්                      පිසදා ලස්ස
Read more